IGQVJYUTRBNFQzZ634hgdf83hjdj2AzZAtS2FBdVhNRG5tYlR6bkxmYlJVRUNkZA3FoZAUFHa0puVTM5OVY0dUMzcFl2bTVLRlZAyeEVKNllDYjQtNTBKaEFaa1BRSE9XQ1JTQUJ0NjdvbV85ZAFBfdXFSTlRB
cultuurjournalist | verhalenverteller
yoga op de dijk

Op pad met de Epke Zonderland van de yoga: ‘Instagram is een soort yoga-porno’

‘Soms heb je mensen tegen wie je zegt: ontspan je buik eens. En die hebben echt zoiets van: buik? Buik? Waar zit die?’ Yvonne de Hoop werpt een relativerende blik over tafel in de achtertuin van haar huis in Saaxumhuizen. Natuurlijk, wat ze zegt is een overdrijving. Maar dat het veel mensen ontbreekt aan lichaamsbewustzijn, ervaart ze dagelijks.

Bodybuilden, jazz en yoga

De Hoop, ooit fervent bodybuilder, geeft al jaren allerhande yogalessen en -retraites. Met haar partner Jan Kuiper, fervent jazzgitarist, organiseert ze bovendien tientallen keren per jaar Yoga in Concert, een theatervoorstelling waarin yoga en muziek worden gecombineerd.

Ook Kuiper is sinds ruim twintig jaar verslingerd aan yoga en mediteren. Al duurde het even voordat de schoonheid van de van oorsprong Oosterse levensfilosofie zich aan hem openbaarde. ‘Ik dacht dat als je je rechterbeen in je linkeroor kon stoppen, dat het dan goed was.’

Westerse attitude

Urenlang kon Kuiper op zijn hoofd staan. Tot het moment dat tot diep in dat brein doordrong dat yoga een andere bedoeling heeft – als het al een bedoeling heeft. Kuiper: ‘Dat is een hele Westerse gedachte en attitude. Alles moet een doel hebben, waarmee yoga een prestatie wordt.’ Licht meewarige glimlach. ‘Dan zie je op de sociale media weer iemand in een fotogenieke houding op een strand staan bij zonsondergang.’

‘Instagram is een soort yoga-porno’

Niet voor niks noemt hij Instagram ‘een soort yoga-porno’. Maar, benadrukt Kuiper, yoga heeft helemaal niks te maken met ingewikkelde poses op hagelwitte stranden of eindeloos op je hoofd kunnen staan. Dat doet hij dus ook niet meer.

De zin van yoga

Wat yoga voor hem dan wel betekent? Poeh. Hoe meer woorden Kuiper eraan vuil maakt, hoe verder hij weg lijkt te raken van het antwoord. Of een antwoord. Hij is even stil. Dan: ‘Het is een manier dichterbij jezelf te komen, om je bewuster te worden van waar je blij van wordt en waar niet. Om niet meer na te denken over óf het leven zin heeft, maar te voelen dát het zin heeft.’

Hij lacht. ‘Klinkt het te vaag?’ Wacht, een vraag dan. ‘Als je alles wat in je verandert weghaalt, wat blijft er dan van je over? Daar gaat yoga over.’

Noem het de kern, noem het een dieper zelfbewustzijn, noem het hoe je wilt. Waar het Kuiper en De Hoop om gaat, is het op een aandachtsvolle, gewisse manier ervaren van de wereld.

Signalen respecteren

De Hoop: ‘Wij leven in een maatschappij waarin we iemand leuk vinden en klikken op een hartje.’ Armoe, vindt ze. Tegelijk is ze mild. Als ex-bodybuilder weet ze hoe het is om je staande te houden in een wereld van prestatiedrang en –druk, van competitie en vergelijken. ‘Lang zat ik fysiek op slot. Ik merkte dat ik in een bepaald spoor liep; ook in de liefde liep alles uit op een ramp.’

Via-via belandde De Hoop in een yogales, die haar confronteerde met hoezeer ze vastzat in haar lichaam. Nu helpt ze anderen, als specialist in de zogeheten critical alignment yoga, om zich weer vrij te bewegen in hun lichaam. Om signalen in hun lichaam te respecteren en waarderen.

‘Emoties zijn nou eenmaal opgeslagen in je lijf’

De Epke van de yoga

Om je van spanningen in het lichaam te ontdoen, moet je ze eerste opzoeken, stelt De Hoop. ‘Als mensen fysieke houdingen aannemen die spanningen in je lijf voelbaar maken, raakt dat ook aan emoties. Die zijn nou eenmaal opgeslagen in je lijf. Alleen zijn we gewend om signalen van ons lichaam te negeren of er doorheen te bewegen. Je voelt het niet als je gespannen op de fiets zit. Je moet je er eerst bewust van worden om je ervan te kunnen ontdoen.’

Kuiper omschrijft zichzelf speels als de Epke Zonderland van de yoga, zo veel stijlen als hij beheerst. Wanneer hij lesgeeft, stemt hij af op maat. ‘Als iemand het vooral fijn vindt om rustig op een yogamat te liggen, ga ik hem niet dwingen om tien zonnegroeten achter elkaar te doen’, zegt hij.

Zen op de dijk

Laat dat rustig liggen nou net de favoriete yoga-oefening van de verslaggever zijn. Tijd om de theorie in de praktijk de brengen. Een aangezien Saaxumhuizen tegen de waddendijk van Noord-Groningen aangeplakt ligt, is de bestemming gauw gekozen. ‘De meest rustgevende plek ter wereld’, verzekert Kuiper.

Daar, horizontaal op en matje uit de wind en in het gras, volgt een korte meditatieoefening waarbij de focus ligt op de ademhaling, waarbij Kuiper instrueert die te synchroniseren met de golven van een denkbeeldige lievelingsplek aan zee. En dat enkele minutenlang.

Vlak voor het einde van de meditatie wordt het kalmerende zee-moment verstoord door stemgeluiden. Ze komen vanachter de dijk, waar het kwelderlandschap ligt te blinken in de namiddagzon. Langzaam komt de ene na de ander wadloper met besmeurde knieën over de dijk gesjokt, om in het voorbijgaan jolig de openlucht-yogales te aanschouwen.

‘Ah, weer helemaal zen?’, luidt het eenstemmig.
Inderdaad.
Weer helemaal zen.

Verschenen op www.haweek.nl, 24 september 2019